ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ

Video

Περισσότερες Πληροφορίες:

Μετά από μια εξόρμηση για άλλη μια μικροκλοπή, ο Οσάμου και ο γιος του συναντούν ένα μικρό κορίτσι μέσα στο κρύο. Στην αρχή διστακτική να αφήσουν το κορίτσι να μείνει μαζί τους, η σύζυγος του Οσάμου συμφωνεί να αναλάβουν τη φροντίδα της αφού καταλαβαίνει ότι έχει περάσει μεγάλες δυσκολίες. Αν και η οικογένεια είναι φτωχή, ίσα-ίσα τα βγάζουν πέρα με τις δουλειές τους και τις μικροκλοπές, μοιάζουν να ζουν ευτυχισμένοι μαζί, μέχρι που ένα απρόβλεπτο γεγονός αποκαλύπτει κρυμμένα μυστικά και βάζει σε κίνδυνο τους δεσμούς που τους ενώνουν.

Ο Χιροκάζου Κόρε-Έντα με οδηγό ένα αληθινά αριστοτεχνικό σενάριο γεμάτο κρίσιμες λεπτομέρειες και απρόσμενες ανατροπές συνθέτει μέσα από μια «οικογενειακή» ιστορία, τοποθετημένη στις παρυφές της κοινωνίας, ένα συνταρακτικό κοινωνικό πορτρέτο των δύσκολων καιρών μας και μαζί μια αριστουργηματική σπουδή πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, στην αληθινή έννοια των δεσμών και στα συστατικά εκείνα που μας κάνουν αληθινούς ανθρώπους. Ένας βαθιά συγκινητικός ύμνος, τελικά, στην ανθρωπιά που κρύβεται ίσως στα πιο απρόσμενα μέρη. 

Αξίζει μια ξεχωριστή μνεία στους υπέροχους ηθοποιούς που πλαισιώνουν την ταινία, από τον Lily Franky (που παίζει συχνά στις ταινίες του Χιροκάζου Κόρε-Έντα, όπως Πατέρας και Γιος, After the Storm), την βετεράνο Kirin Kiki (Γλυκό Φασόλι της Naomi Kawase, αλλά και στις ταινίες του Χιροκάζου Κόρε-Έντα Η Μικρή μας Αδελφή, Πατέρας και Γιος, Μια Μέρα του Καλοκαιριού, After the Storm) που οι Κλέφτες Καταστημάτων έμελε να είναι το κύκνειο άσμα της στο ρόλο της γιαγιάς, πρόλαβε ωστόσο τη βράβευση της ταινίας στο Φεστιβάλ Καννών τον περασμένο Μάιο, ως την Sakura Ando που δίνοντας ρεσιτάλ ερμηνείας στο ρόλο της «μητέρας» αναδεικνύεται ως το νέο μεγάλο ταλέντο από την Ιαπωνία.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο νου ήταν η φράση «Μας ένωνε μόνο η απάτη». Στην Ιαπωνία, απάτες με συντάξεις και γονείς που βάζουν τα παιδιά τους να κλέβουν καταστήματα είναι πάρα πολύ κατακριτέα. Και βέβαια αυτοί οι απατεώνες θα πρέπει να κατακρίνονται, αλλά αναρωτιέμαι γιατί ο κόσμος θυμώνει με τέτοιες μικρές παρανομίες, ενώ υπάρχουν άνθρωποι που διαπράττουν πολύ σοβαρότερα εγκλήματα χωρίς να καταδικάζονται. Ειδικά μετά τους σεισμούς του 2011, ένιωθα άβολα που η κοινή γνώμη μιλούσε συνεχώς για το πόσο σημαντικοί είναι οι οικογενειακοί δεσμοί. Έτσι, ήθελα να εξερευνήσω αυτή την ιδέα απεικονίζοντας μια οικογένεια που συνδέεται μέσω των παρανομιών της.

Αυτή η ταινία εμπεριέχει θέματα και στοιχεία που σκέφτομαι και μελετώ τα τελευταία δέκα χρόνια. Είναι μια ιστορία γύρω από τι σημαίνει οικογένεια, η ιστορία για έναν άνδρα που προσπαθεί να είναι πατέρας, και ακόμα η ιστορία ενηλικίωσης ενός αγοριού.

Οι Κλέφτες Καταστημάτων μπορεί να έχουν κάποια κοινά στοιχεία με την ταινία Κανείς δεν Ξέρει υπό την έννοια ότι και αυτή η ταινία διερευνά αυτές τις καταδικαστέες οικογένειες που συχνά βλέπουμε στις ειδήσεις. Δεν ήταν η πρόθεσή μου απλά να περιγράψω μια φτωχή οικογένεια, ή την πιο χαμηλού επιπέδου τάξη. Πιστεύω περισσότερο ότι η οικογένεια στην ταινία κατέληξε να ζει ενωμένη σε αυτό το σπίτι για να μην καταρρεύσει. Ήθελα να ρίξω φως σε μια τέτοια οικογένεια από διαφορετική οπτική γωνία.

Το βασικό συναίσθημα όταν ξεκίνησα την ταινία μπορεί να ήταν ο θυμός. Μετά την ταινία Μια Μέρα του Καλοκαιριού είχα εντρυφήσει πια στο μοτίβο των προσωπικών ιστοριών και αφού τελείωσα την ταινία After the Storm, έβαλα τέλος σε αυτή την προσέγγιση του να μην επεκτείνω την οπτική του έργου μου στην ευρύτερη κοινωνία, να κρατάω τα πράγματα όσο πιο λιτά γινόταν. Μπορεί να πει κανείς ότι πλέον έχω επιστρέψει στις ρίζες μου.

Ήθελα πάντα να δουλέψω με τον Kondo Ryoto. Είναι ένας από τους καλύτερους διευθυντές φωτογραφίας αυτή τη στιγμή στην Ιαπωνία. Έχει μια σκηνοθετική ματιά με μια βαθιά ερμηνεία της ιστορίας και των χαρακτήρων. Η συνεργασία μαζί του πρόσφερε μια καλή ισορροπία που μου επέτρεψε να εστιάσω στη διεύθυνση των ηθοποιών, χωρίς να χρειάζεται να ανησυχώ για τη φωτογραφία. Πριν το γύρισμα, σκεφτόμουν την ταινία σαν ένα μύθο και προσπαθούσα να βρω τρόπους να δημιουργήσω ποίηση μέσα στον ρεαλισμό της ιστορίας. Παρόλο που η ταινία είναι ρεαλιστική, ήθελα να απεικονίσω την ποιητικότητα των ανθρώπων και η διεύθυνση φωτογραφίας αλλά και η μουσική ήρθαν πολύ κοντά στο όραμα μου. Σχετικά με τη μουσική, είμαι θαυμαστής του έργου του Hosono Haruomi (των περίφημων Yellow Magic Orchestra όπου έπαιζε και ο μεγάλος Ρουίτσι Σακαμότο) και ήθελα πάντοτε να βρω μια ευκαιρία να συνεργαστούμε. Σε αυτή την ταινία η μουσική του αναδεικνύει την πλευρά της φαντασίας στην ιστορία.

Έγραψαν για την ταινία:

«Ταυτόχρονα γοητευτική και συγκινητική, αυτή η ταινία με εξαιρετικές ερμηνείες θα κλέψει τις καρδιές του κοινού». Variety 

 «Ο Κόρε–Έντα παρουσιάζει ένα αριστουργηματικό σύνολο χαρακτήρων για μία οικογένεια που ζει στις παρυφές της κοινωνίας… Μια σπαραχτική ταινία». Screen

«O Κόρε–Έντα επιβεβαιώνει ότι είναι ένας από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες παγκοσμίως με αυτό το συγκινητικό δράμα γύρω από μια διαφορετική οικογένεια».  Indiewire

«Γεμάτη με κομψές πινελιές: λεπτομέρειες, στιγμές, ματιές και χαμόγελα. Μια πλούσια, απολαυστική ταινία». Guardian

«Η ταινία Shoplifters είναι γεμάτη συμπόνια, κινηματογράφος με κοινωνική συνείδηση. Μια ταινία που μπαίνει μέσα σου και σου κλέβει την καρδιά». The Telegraph

«Η πρώτη τέλεια ταινία του διαγωνιστικού. Αλάνθαστη, αυτή η ταινία είναι ένα θαύμα». L’Express